Ervaringsverhalen

"Wat mij is overkomen mag never nooit meer met een andere vrouw gebeuren! Ik werd van het kastje naar de muur gestuurd. Jaar in jaar uit was ik zoekende wat ik toch in vredesnaam mankeerde."

"Het zou geen makkie worden, maar al kreeg ik de helft van het effect van de Lucrin injecties, dan had ik al een volwaardig leven."

"Fit en energiek zijn past namelijk heel erg bij mijn karakter. Ik zie altijd kansen, ben creatief, een doener, ondernemend en positief. Dat was echter niet het leven dat ik leidde."

"Deze dagen waren voor mij hel. Niet het leven kunnen leiden, wat ik me had voorgesteld en het leven wat ik aan het leiden was, niet kunnen verdragen."

“PMDD is abstract, haast niet in woorden uit te leggen. Eenmaal meegemaakt weet je; dit is een reële nachtmerrie voor veel vrouwen wereldwijd. Een nare droom die niet ophoudt bij het ontwaken.”

"Ik ben nooit officieel gediagnosticeerd, maar mijn klachten komen overeen met PMDD-symptomen. Het heeft lang geduurd voordat ik zelf echt erkende dat ik hier last van had en me niet gewoon aanstelde over ‘wat’ ongesteldheidsklachten."

"Twee weken ging het heel slecht, een week kon ik daarvan herstellen en een week knapte ik op. Daarna klapte ik weer 2 weken in het dal. Voor mijn gevoel kwam ik er op deze manier niet uit."

"Onbegrip en het hebben van geen officiële PMDD-diagnose heeft mij jaar in jaar uit aan mezelf doen twijfelen en dat is onverteerbaar."

"Ik voel me verdrietig omdat ik vroeger mijn ellendige gevoel alleen heb gedragen, maar ook ‘blijdschap’ dat ik nu, rond mijn 49ste, een bevestiging heb gekregen dat het niet aan mij persoonlijk heeft gelegen.

"PMDD zorgt voor veel ellende, maar heeft me ook het mooiste gegeven wat ik ooit gekregen heb. Tijdens mijn zwangerschap ben ik van mezelf gaan houden."

"Voorzichtig gooide ik een balletje op bij de gynaecoloog, maar PMDD durfde ik nog niet te noemen. PMS maakte ik ervan."

"Iedere maand opnieuw, wanneer de PMDD-klachten doorbraken, was de krachtige vrouw in mij onbereikbaar, dan voelde ik mezelf verdwijnen en alle levenslust uit me wegstromen."

"Snel maakte ik een afspraak bij mijn huisarts en vertelde hem dat ik PMDD had. Hoe vrolijk ik erheen ging hoe slecht ik naar buiten stapte. “Je zit gewoon in een dip", waren zijn woorden.

"Het monster. Op deze manier omschrijf ik PMDD vaak wanneer ik bij artsen uitleg wat het met me doet of aan bekenden, vrienden en collega’s mijn ervaringen met PMDD probeer duidelijk te maken."

"Binnen een maand was ik dusdanig van het padje af dat ik onderweg was om van een brug af te springen. Uiteindelijk tijdens de wandeling naar de brug kwam ik weer bij zinnen en ben naar de huisartsenpost gegaan."

"Ik ben op… Het is zondag en ben blij dat ik morgen weer aan het werk mag en kan. Ik zat net die week in mijn ‘maandelijkse tijdelijke depressie’, waardoor ik helaas niet volledig kon genieten, laat staan uitrusten."

"Daar waar ik 2 weken in de maand slechts een schim van mijzelf was, overgenomen door iemand die ik zelf niet eens ken, moest ik ook een hele hobbelige weg afleggen voor een juiste diagnose en behandeling. Dat had niet gehoeven als er meer kennis was geweest..."

"Maanden, of jaren lang, heb ik het gevoel gehad dat er iets ‘mis’ was. Dat mijn klachten niet alleen tussen de oortjes zaten. Toen de stukjes op zijn plek vielen, ging er een wereld voor me open."