top of page

Wendela

Van buiten was er vaak niet veel te zien. Iedereen kende de stoere directe Wendeline, maar van binnen ging ik kapot. Het stormde en ik vroeg nooit om hulp.

Ik voel me verdrietig omdat ik vroeger mijn ellendige gevoel alleen heb gedragen, maar ook ‘blijdschap’ dat ik nu, rond mijn 49ste, een bevestiging heb gekregen dat het niet aan mij persoonlijk heeft gelegen. Er zijn blijkbaar heel veel vrouwen die deze maandelijkse ellende ervaren.


Dat gevoel van bezetenheid, zelfhaat en verdriet zijn bijna niet in woorden uit te drukken. Als ik zo slecht zat duwde ik ook nog eens mijn omgeving van mij af, zelfs mijn dierbaren. Iedere maand weer was er chaos in mijn leven, bij het minste geringste veranderde ik in een afschuwelijk mens. Ik herkende mezelf totaal niet meer terug. Vreetbuien en jankbuien volgden.

Het stormde van binnen

Als tiener weet ik nog dat ik huilend tegen mijn moeder heb gezegd dat ik dood wilde. En ik schaam me om het te zeggen dat er zelfs een periode is geweest dat ik in mijn armen heb gesneden want ik wilde die geestelijke kwelling niet meer voelen en zo verplaatste ik deze pijn naar lichamelijke pijn. Niemand heeft dit ooit geweten. Een arts raadde mij toen de Diane pil aan en vanaf daar werd het helemaal afschuwelijk. Zo depressief werd ik daarvan dat ik alleen nog maar in mijn bed wilde liggen.

Zoals veel dingen uit mijn jeugd heb ik ook dit zware gedeelte alleen gedragen. Ik ging op slot van binnen. Van buiten was er vaak niet veel te zien. Iedereen kende de stoere directe Wendeline, maar van binnen ging ik echt kapot. Het stormde en ik vroeg nooit om hulp.

Iedereen in het leven doorstaat een aantal life events en ook ik werd hierin niet gespaard. Op mijn 30ste stond o.a. mijn leven stil door een burn-out die ik opliep. Daarbij stilstaan was amper te doen omdat de ballen wel in de lucht gehouden moesten worden. Op de overlevingsstand zorgde ik voor mijn gezin met 2 jonge kinderen.

Persoonlijke ontwikkeling

Later in mijn leven ben ik me gaan verdiepen in mijn persoonlijke ontwikkeling. Daar kwam o.a. naar voren dat ik naast de PMDD ook extra gevoelig bleek te zijn, een HSP-er dat staat voor Highly Sensitive Person. Daar herkende ik heel erg veel in en vanaf daar begon ik dingen van mezelf beter te begrijpen waarom ik deed zoals ik deed. Sinds recent ben ik (eindelijk) emotioneel gezien in iets rustiger vaarwater gekomen. Inmiddels ruimschoots in de overgang en dit gaat met ups en downs.

De kennis van nu

Ik hoop dat het mijn dochter bespaard blijft waar ikzelf doorheen heb moeten gaan. Gelukkig, door de kennis van nu, kan ik haar in de gaten houden en hulp bieden daar waar nodig.

bottom of page