Medical Gaslighting, oftewel je wordt niet serieus genomen in je klachten.
Als de PMDD-vrouw eenmaal weet dat ze aan de aandoening PMDD lijdt en in haar zoektocht steun en hulp zoekt bij haar naasten en/of professionals en uiteindelijk de moed heeft verzameld om te vertellen hoe zij zich écht voelt, dan kan zij voor behoorlijke verassingen komen te staan.
Er worden forse uitspraken gedaan waarin de vrouw zich totaal niet serieus genomen voelt. Men noemt dat ook wel Medical Gaslighting. Niet doen alsjeblieft, neem haar serieus, PMDD bestaat! Het niet gehoord worden bovenop het dragen van deze vreselijke aandoening is extra belastend.
Onderstaande uitspraken komen uit de praktijk vandaan:
Pijnlijke uitspraken:
“Je bent sterker dan je hormonen”
“Misschien dat je jezelf onbewust saboteert?” (psycholoog)
“Je kan ook gewoon doen alsof” (echtgenoot)
“Ga es ff je zegeningen tellen” (psychiater)
“Ik ben ook wel eens somber” (vriendin)
“Je mankeert helemaal niks, ik zie dat je ook goede dagen hebt. Kijk maar eens wat vaker naar buiten, i.p.v. naar binnen” (prof. psychiater)
“Lijkt me zo vermoeiend om een vrouw te zijn”
“Ga leuke dingen doen, dan ga je je vanzelf beter voelen”
“Je moet er wel zelf ‘iets’ aan ‘willen’ doen hè!”
“Ah, je bent weer ongesteld”
“Oh nee, alweer?”
“Daar heb je mamma weer met haar hormonen”
"Zucht"... (gynaecoloog)
“Het helpt je echt niet andermans berichten op Facebook te lezen hoor”
“Overdrijf je niet een beetje?”
“Moet ik nou medelijden met je hebben? toen ik mijn manager vertelde over PMDD"
“Elke vrouw heeft toch weleens klachten rondom de menstruatie?”; nadat ik net verteld had over mijn suïcidale gedachten die ik krijg in die periode” (huisarts)
“Je bent ernaar gaan leven, je voelt je al slecht als je weet dat je bijna in je "slechte week zit” (echtgenoot)
“Je moet je lichaam accepteren” (gynaecoloog)
“Dat je dingen op internet opzoekt en denkt dat je dat hebt, wil niet zeggen dat je dat hebt” (gynaecoloog)
“Let op je voeding, neem paracetamol” (gynaecoloog)
“Nee hoor mevrouw, uw bloeduitslagen zijn prima, dus er is niks aan de hand!” (huisarts/gynaecoloog)
“Het zit allemaal tussen je oren, je moet het gewoon even parkeren”
“PMDD?! Dat is niet bewezen, dat zal wel weer bedacht zijn om je aan de antidepressiva te krijgen” (huisarts)
“Oh ja ik vind ongesteld zijn ook zo irritant”
“Ga dan makkelijker werk zoeken als je niet tegen stress kan” (bedrijfsarts)
“Ach joh, het gaat wel weer over”
“Lekker makkelijk om het daar elke maand op te gooien. Denk dat ik ook maar ga zeggen dat ik PMDD heb” (echtgenoot)
“Je moet gewoon eens een schop onder je kont hebben”
“PMDD zal wel weer zo’n ‘hippe nieuwe ziekte’ zijn waar iedereen dan ineens last van heeft”
“Kun je het niet gewoon negeren? Alles wat je aandacht geeft groeit.
Misschien moet je er niet zo mee bezig zijn”
Het antwoord is neen, PMDD valt niet te negeren!
