Depressieve gevoelens, extreme agressie en zelfs suïcidale gedachtes zijn hierbij niet zeldzaam. Kirsten (42) kreeg PMDD na haar tweede zwangerschap: “In mijn hoofd schreef ik alvast afscheidsbrieven.”
Kirsten - Ik had altijd al wel stemmingswisselingen voor mijn menstruatie. Op mijn 37e, na mijn tweede zwangerschap, werden de klachten ineens extremer. Elke maand voelde ik me te veel op de wereld. Ik dacht: ik ben een slechte moeder, vriendin, vrouw en collega. Mensen zijn beter af zonder mij. Na een gelukkig huwelijk van 22 jaar wilde ik elke maand scheiden. Dan keek ik naar mijn man en dacht ik: ik wil niet meer met jou. Ik vroeg hem: ‘Ga alsjeblieft weg en neem de kinderen vooral mee, want daar heb ik ook geen zin meer in.’ In mijn hoofd schreef ik afscheidsbrieven. Ik dacht: als ik die heb geschreven, ben ik er klaar voor om te gaan.
Geen controle door PMDD Achteraf kan ik het relativeren. Ik weet nu dat ik PMDD heb. Ik was niet degene die zulke dingen dacht en zei. Het was de PMDD. Maar als je er middenin zit, is het de werkelijkheid. Je weet dan niet meer wat echt is. Je hebt er geen controle over. Dit maakt het zo moeilijk. Niet alleen voor mij, ook voor mijn gezin. Jarenlang liep iedereen op eieren, omdat ik twee weken per maand als een tiran door het huis liep. -
Lees hier het hele artikel.